【秋風】

mi en sina lon anpa pi sewi pimeja.
suno mun li kama lon e mi en sina.

kon pi tenpo lete lili li tawa.
tan ni la, linja pi lawa sina pi suli lili li tawa.
mi kama pona e linja kepeken luka mi.
linja sina li kiwen lili en sike lili, taso li tawa sama telo lon luka mi.

“a… sina o…, o luka ala e mi lon tenpo ni, tan lon ma ni pi tomo insa ala.”
sina toki e ona, taso sina kama ala weka e luka mi.

linja sina li tawa tan kon tawa la, mi lukin e kute sina pi anpa linja sina.
mi lukin e kute sina li jo e loje, mi kama sona e ni: toki sina li lon ala e pilin sina.

taso, sina wile pi lon e ni: jan ante li lukin ala e mi en sina pi tu.
tan ni la, mi luka lili e kute sina pi loje kepeken luka lili mi.
en luka mi li kama weka e sina la, mi toki e ni:

“sina o, tawa tomo mi pi insa, poka mi?”

tan toki mi, sina kama e kalama pi toki ala.
sinpin sina li ante e loje sama kute sina lon tenpo ni.
kama la, sina kama toki kepeken tenpo lili.

“…mi tawa, poka sina. tan kon li lete lon ni.”

tan toki sina, mi pilin e musi sama suwi.
mi toki ala, taso mi pilin e ni: sinpin sina li seli, taso sina wile ala e lete tawa kon?
ken la, mi toki ona la, pilin sina li ante e ike sama utala.
tan ni la, mi toki ala e ona la, pilin mi pi musi suwi li insa mi taso.

mi kama jo e luka sina la, noka mi li tawa tomo mi — poka sina kin.